Dromen bedrog? Of toch niet?!

Regelmatig dromen wij…jij ook? Wij droomden er van om samen een leuke B&B te beginnen. Als we zelf een nachtje of meerdere in een B&B geboekt hadden begon het altijd weer te kriebelen. Wat zou het leuk zijn om dat zelf ook te doen. Zie je het al voor je? Ja, wij zagen het voor ons. Droomden en fantaseerden er dan op los. We zouden dit zo doen en dat zo. Allerlei plannetjes ontstonden er in ons hoofd en hart. Maar ja, het was een droom tenslotte, dus…

Ook dachten we er wel over om onze droom ooit waar te maken, maar haast hadden we er zeker niet mee. We zijn allebei geen stilzitters, dus vervelen deden we ons toch al niet. Als het zo moest zijn, dan zou het wel op ons pad komen. Af en toe bekeken we een mooi pand in Middelburg wat te koop stond. Ook dan droomden we voordat we gingen kijken vaak over van alles en nog wat, de locatie bood mogelijkheden voor …, we kunnen het combineren met … enzovoort enzovoort. Maar als we dan gingen kijken vonden we ook vaak argumenten om onze droom nog niet waar te gaan maken. Of er moest heel veel aan zo’n pand gebeuren (te veel), of er mocht bijna niets van onze dromen werkelijkheid worden omdat het een monument was, de locatie was mooi, maar niet zo handig, het pand was toch te duur. Kortom, de tijd was er nog niet rijp voor.

Vaak als we zelf weer een uitstapje naar een B&B gemaakt hadden, speurde Leonard een tijdje Funda af op zoek naar geschikte panden voor onze toekomstige B&B. En toen viel zijn oog op een kerkje in Vrouwenpolder. Vrouwenpolder? Dat zat helemaal niet in ons zoekgebied! En toch is dat het geworden!

We gingen er eerst eens een keer langs lopen en het van de buitenkant op gepaste afstand bekijken. Ik was nog niet zo enthousiast, maar Leonard werd steeds enthousiaster. In zijn hoofd begon het fantaseren over wat we er mee konden al volop. We besloten om een afspraak te maken met de makelaar, want zoals zo vaak: dan hebben we het maar gezien en als het niks is, kunnen we het weer afstrepen. Maar het was wél wat! Toen we het aan de binnenkant gezien hadden waren we allebei erg enthousiast. Door de huidige indeling en spullen die er stonden konden we heen kijken. We zagen mogelijkheden, véél mogelijkheden en in ons hoofd werd dat alleen maar gekker.

We gingen nog een keer kijken na een paar dagen om zeker te weten dat dit geen bevlieging was en toen waren we nóg enthousiaster!

En zo geschiedde…op 30 juni 2014 kregen we de sleutel van ons nieuwe pand: een kerkje en woonhuis in Vrouwenpolder!